- ləin
- sif. və is. <ər.> bax məlun. Bu isə, bəs o ləinin də işi qüllabıdır; Dini, imanı danıb, yoldan azıbdır, babıdır. M. Ə. S.. <Qoca:> Ləin! Çəkil, Allahın düşməni! A. D.. <Molla Kərim:> Ey insan cildinə girmiş şeytani-ləin, söylə, söylə görüm kimsən, nə günahın sahibisən və nə üçün xortdamısan? B. T..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.